26.03.2013

Wyższy Urząd Górniczy
Departament Warunków Pracy

Katowice, dnia 28.03.2013 r.

I N F O R M A C J A Nr 18/2013/EW

o pożarze endogenicznym, zaistniałym w dniu 26.03.2013 r. około godziny 8⁰⁰ w KW S.A. Oddział KWK „Piast” w Bieruniu, w przecince II ściany 388 w pokładzie 209 na poziomie 650 m.

Pożar endogeniczny zaistniał w przecince II ściany 388 (w zbrojeniu) w pokładzie 209 na poziomie 650 m. Pokład 209 o miąższości od 5,35 do 6,91m i nachyleniu około 2 - 4°, zaliczony został do klasy „A” zagrożenia wybuchem pyłu węglowego oraz V grupy skłonności węgla do samozapalenia.

Przecinkę II ściany 338, o długości około 250 m wydrążono w przystropowej warstwie pokładu 209, bezpośrednio nad którym zalega około 4,5 m iłowca. Z przecinki projektowano uruchomienie kolejnej (drugiej) ściany wzdłuż zrobów zawałowych, wytworzonych eksploatacją dokonaną po stronie zachodniej. Wyrobisko wykonano w obudowie ŁP12/V32/4/A o wysokości około 4,2 m, pozostawiając w spodku wyrobiska około 2-3 m węgla. W trakcie drążenia, ze względu na pogorszone warunki górniczo-geologiczne, spowodowane między innymi występującymi uskokami, w stropie wykonywano wypełnienie przestrzeni między obudową a wyłomem spoiwem „Mariflex”.

Dotychczas do przecinki II ściany 388 wprowadzono i rozparto 92 sekcje obudowy zmechanizowanej typu Glinik 21/46 Poz. Rejon monitorowany był czujnikami ceometrii automatycznej.

W dniu 26.03.2013 r. około godziny 6³⁰ zarejestrowano na czujnikach wzrost stężeń tlenku węgla w przepływowym prądzie powietrza do wartości 26ppm. W wyniku podjętych działań rozpoznawczych stwierdzono w przecince II ściany 388, w odległości około 35 m od dowierzchni II, za sekcjami obudowy zmechanizowanej nr 23 – 24 wydostawanie się dymów. W związku z powyższym przystąpiono do schładzania tego miejsca poprzez zatłaczanie wody. Działania te nie przyniosły pozytywnych efektów, w konsekwencji czego, około godziny 8¹⁵, w prądzie powietrza płynącym z przecinki, zaobserwowano wzrost zawartości tlenku węgla do 200ppm.

Pomimo zagrożenia kierownik ruchu zakładu górniczego, dopiero o godzinie 1435 rozpoczął prowadzenie akcji pożarowej i powiadomił o pożarze dyrektora OUG w Katowicach.

Wyznaczono strefę zagrożenia, posterunki obstawy oraz opracowano plan likwidacji zagrożenia. Plan przewiduje wyłączenie zagrożonego rejonu z sieci wentylacyjnej poprzez otamowanie.
W zagrożonym rejonie nie było załogi.

W akcji, stale nadzorowanej przez przedstawicieli OUG w Katowicach, przy współudziale Wyższego Urzędu Górniczego, brały udział zastępy ratowników własnych z OSRG w Bytomiu, OSRG w Jaworznie i OSRG w Zabrzu.

Prawdopodobną przyczyną pożaru było samozapalenie się spękanego węgla pokładu 209 w otoczeniu przecinki II ściany 388, w następstwie niekontrolowanego przepływu powietrza przez nieszczelnie wykonaną izolację w rejonie występujących zaburzeń geologicznych.

Informację opracowano na podstawie danych z OUG w Katowicach.