Hiszpanie protestują przeciwko rozbudowie kopalni złota z czasów rzymskich

Setki osób zgromadziły się w gminie Tapia de Casariego w północnej Hiszpanii, by sprzeciwić się eksploatacji pobliskiego złoża złota Salave. Starożytna kopalnia, odkryta i eksploatowana przez Rzymian w I wieku naszej ery, uważana jest obecnie za jedno z największych niezbadanych złóż złota w Europie.

Możliwość wydobycia złota ze złoża Salave bada Exploraciones Mineras del Cantábrico (EMC), hiszpańska firma wspierana zarówno przez lokalny, jak i międzynarodowy kapitał.

Inwestycja ta spotyka się jednak ze sprzeciwem grupy aktywistów Oro No, którzy połączyli siły z ekologami, organizacjami zawodowymi i społecznymi, grupami rybackimi, stowarzyszeniami turystycznymi, spółdzielniami rolniczymi oraz producentami miodu. Używając hasła „nie dla złota”, protestujący wyrazili zaniepokojenie wpływem, jaki będzie miało wydobycie złota na ich styl życia, środowisko i tradycyjną działalność gospodarczą na tym obszarze. Zwrócili się również do władz lokalnych o poparcie sprzeciw wobec projektu.

Projekt Salave ma jednak również zwolenników. Przed akcją protestacyjną Stowarzyszenie na rzecz Reindustrializacji Zachodniej Asturii (IDOA) wydało komunikat, w którym przedstawiono 607 podpisów osób popierających projekt wydobywczy. Salave prezentowane jest jako przedsięwzięcie, które pobudzi gospodarkę regionu.

Szacuje się, że w epoce rzymskiej w Salave wydobyto od 2 do 6 mln ton skał, odzyskując od 5000 do 7000 kg złota. Według EMC z powodów, które nie są dokładnie znane (prawdopodobnie trudności w kontrolowaniu przepływu wody), Rzymianie zrezygnowali z wydobycia ze złoża Salave, gdy osiągnęli określoną głębokość. Od tego czasu na tym obszarze nie odnotowano udokumentowanej działalności górniczej aż do lat 40. XX wieku, kiedy to wydobywano niektóre minerały, takie jak molibden do produkcji stali.

W latach 60. XX w. kilka firm specjalizujących się w badaniach i rozwoju górnictwa wykazało zainteresowanie opracowaniem i weryfikacją zmineralizowanej ciągłości na głębokości, którą eksploatowali Rzymianie. Wykorzystując techniki geochemiczne, geofizyczne i bezpośrednie poszukiwania, zrekonstruowano model mineralizacji złoża Salave. W ten sposób oceniono jego wykonalność morfologiczną, proksymalną, techniczną, środowiskową oraz ekonomiczną.

Poza wstępnymi badaniami geochemicznymi i geofizycznymi, od lat 70. w rejonie Salave wykonano prawie 500 otworów wiertniczych o różnej głębokości i nachyleniu. Ostatnie badanie zostało przeprowadzone przez Exploraciones Mineras del Cantábrico w 2018 r. Wywiercono wówczas nieco ponad 2000 m, aby potwierdzić wyniki poprzednich badań i ułatwić przygotowanie studium wykonalności.

[www.mining.com]